Wypadki w pracy do których doszło podczas pełnienia obowiązków służbowych objęte są ubezpieczeniem gwarantowanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Obowiązkiem pracodawcy jest odprowadzanie ubezpieczenia wypadkowego za wszystkich pracowników zatrudnionych w firmie.
W przypadku gdy podczas pracy dochodzi do nieszczęśliwego wypadku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, sięga do funduszu wypadkowego i w zależności od sytuacji wypłaca poszkodowanemu zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, jednorazowe odszkodowanie, czy rentę z tytułu niezdolności do pracy.
Jednak, gdy świadczenia nie pokryją wszystkich kosztów i strat poniesionych przez poszkodowanego, ma on prawo do tego aby żądać od pracodawcy dodatkowej rekompensaty (świadczenia odszkodowawcze na mocy prawa cywilnego).
Odszkodowaniu podlegają wszystkie wypadki które wydarzyły się na terenie należącym do pracodawcy, bądź na miejscu wykonywania przez pracownika usług na rzecz pracodawcy, w czasie delegacji służbowych, oraz podczas poruszania się pojazdami.
Kiedy przysługuje odszkodowanie:
- wskutek wypadku powstałego podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych,
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia,
- w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy,
- w czasie podróży służbowych, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań,
- podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony,
- przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.
Regulacje w zakresie wypadków przy pracy określa Ustawa z dnia 30 października z 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 2002 Nr 199 poz. 1673). Szkoda, określona przez ustawę to : nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą.
Ustawa ta nie dotyczy wypadków do których doszło w tracie dojazdu pracownika do pracy i powrotu z pracy. W przypadku osób które uległy wypadkowi podczas dojazdu do pracy obowiązują zasady Ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i renach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W przypadku gdy świadczenia wypłacane przez ZUS nie pokrywają całości poniesionych przez pracownika strat na osobie, pracownik ma prawo dochodzić roszczeń od pracodawcy na podstawie kodeksu cywilnego. Pracownik może zażądać zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub jednorazowego odszkodowania.
Przysługuje mu także możliwość dochodzenia renty na podstawie art. 444 paragrafu 2 kodeksu cywilnego. Świadczenia te maja jedynie charakter uzupełniający w stosunku do rekompensaty wypłacanej przez ZUS.
Jeżeli wskutek wypadku pracownik zmarł, to osoba wobec której ma on zobowiązania alimentacyjne ma ustawowe prawo do otrzymania alimentów w postaci renty od zobowiązanego. Oblicza się ją stosownie do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego. Renta ta zgodnie z ustawą powinna być wypłacana przez cały czas trwania obowiązku alimentacyjnego aż do jego wygaśnięcia.
Czytaj również
